بایه بایه

موسیقی اهل دل ، تنبور

بایه بایه

موسیقی اهل دل ، تنبور

درباره من

تنبور به هر کجا که رفته اصل آن از ایران است... به نام دل ... برای دل ... به یاد دل می نوازم ... می گذرم ، می گذرم ز برای تو از جان می گذرم ، ز دیار تو گریان می گذرم اشک آهم ، زاد راهم می روم و دست دعا ، بر آسمان دارم دور از یاران افتان و خیزان ، می روم و دام بلا به پای جان دارم من و سوزِ عشق و خانه به دوشی ، من و شام هجر و کنج خموشی رهِ بی پایانی دارم من ، سر بی سامانی دارم من رهِ بی پایانی دارم من ، سر بی سامانی دارم من من از شهر تو چون نالان می گذرم ، تنها سایه ی من باشد همسفرم این عشق تو مرا ، بنگر تا کجا کشانده دست از دلم بردار ، که دگر طاقتم نمانده دل سنگت کجا درد مرا می داند ، غم و رنج مرا تنها خدا می داند خدا می داند دل سنگت کجا درد مرا می داند ، غم و رنج مرا تنها خدا می داند خدا می داند رسالت هنر, بیرون کشیدن ناشناخته هاست از دل آشناترین چیزها. جبران خلیل جبران ادامه...

آمار : 60282 بازدید Powered by Blogsky

یاعلی

لیلایی شنیدم یا علی گفت به مجنونی رسیدم یا علی گفت

مگر این وادی دارالجنون است که هر دیوانه دیدم یا علی گفت

نسیمی غنچه ای را باز میکرد به گوش غنچه آندم یا علی گفت

خمیر خاک آدم چون سرشته چو بر میخاست آدم یا علی گفت

مسیحا هم دم از اعجاز میزد زبس بیچاره مریم یا علی گفت

مگر خیبر زجایش کنده میشد یقین آنجا علی هم یا علی گفت

علی را ضربتی کاری نمیشد گمانم ابن ملجم یا علی گفت

دلا باید که هردم یا علی گفت نه هر دم بل دمادم یا علی گفت

که در روز ازل قالوبلا را هر آنچه بود عالم یا علی گفت

محمد در شب معراج بشنید ندایی آمد آنهم یا علی گفت

پیمبر در عروج از آسمانها بقصد قرب اعظم یا علی گفت

به هنگام فرو رفتن به طوفان نبی الله اکرم یا علی گفت

به هنگام فکندن داخل نار خلیل الله اعظم یا علی گفت

عصا در دست موسی اژدها شد کلیم آنجا مسلم یا علی گفت

کجا مرده به آدم زنده میشد یقین عیسی بن مریم یا علی گفت

علی در خم به دوش آن پیمبر قدم بنهاد و آندم یا علی گفت